De toeristen weten de paradijselijke plekjes op deze aardbol wel op te sporen. Zij zijn nu ook doorgedrongen tot de westelijke groep van de Balearen, de Spaanse eilanden in de Middellandse Zee, waarvan Majorca het grootste en bekendste is. De KLM heeft al een geregelde dienst naar Majorca en vandaar kan men in zes uren naar Ibiza varen. Vreemdelingen zijn er op dit betrekkelijk kleine en afgelegen eiland nog maar weinig; dichters, schilders en fijnproevers op het gebied van de zwerfkunst hebben het reeds ontdekt. De grote toeristenstroom moet er nog komen en men vindt er het leven van de katholieke eilandbevolking - landbouwers, vissers en zoutontginners - nog ongerept; ook de prijzen zijn er nog ongerept.
Naar dit eiland en het nog kleinere en woestijnachtige Formentera is de Venlose kunstfotograaf Dré Brenneker gezworven en hij is er vandaar gekomen met een schat aan foto's en kleurendia's, waarin de poëzie van deze eilanden gevangen is. Dré Brenneker heeft met zijn Leica geëxperimenteerd met het fotomateriaal van de verschillende bekende merken en zijn bevinding is dat ze allemaal waardevol zijn mits men er een goed gebruik van maakt. Op de eerste plaats is nodig een precieze belichtingstijd en dan natuurlijk een gevoelig oog. De dia's welke hij dezer dagen voor een grote groep van meest jonge mensen in feestzaal National vertoonde, hadden voor tachtig procent met elke goede en geschikte camera gemaakt kunnen worden. Maar men moet zijn onderwerpen weten te kiezen. De hoofdstad Ibiza ligt met haar vele witgekalkte en Moors aandoende huizen tegen een heuvel opgebouwd. Het is als een vesting tegen het overdadige zonlicht. Terwijl wij in ons klimaat met zo groot mogelijke vensters zoveel mogelijk licht en lucht laten binnentreden, is in dit subtropische klimaat afweer nodig tegen hitte en schel licht. In deze stortvloed van licht heeft Brenneker tal van opnamen gemaakt van witte gebouwen, witte straathoekjes en witte straten. Ze zijn een symfonie geworden van ontelbare schakeringen wit en daarmee bewees deze Venlose fotokunstenaar dat men het bij kleurendia's bepaald niet behoeft te zoeken in een grote verscheidenheid van bonte kleuren.
Dré Brenneker heeft aan de hand van zijn opnamen tal van nuttige wenken gegeven aan hen die hem op het pad van de kleurenfotografie willen volgen. Nu het fotomateriaal in dit opzicht zo uitstekend is geworden beginnen de gekleurde 'lantaarnplaatjes' de zwart-wit foto's in albums min of meer te verdringen. Dat intussen de zwart-wit fotografie haar eigen mogelijkheden en aantrekkelijkheden heeft en behoudt toonde de reeks vergrotingen welke Dré Brenneker tegelijkertijd tentoonstelde en eveneens afkomstig zijn van deze eilanden.
1959